ಗಾದೆ ಗಂಗಯ್ಯ ನಾಟಕದ ಗಾದೆಗಳು (ಧೀರೇಂದ್ರ ಗೋಪಾಲ್ 'ರ ಕೊನೆಯ ನಾಟಕ)

೧. ಕೋಳಿ ಕಾಲ್ಗೆ ಗೆಜ್ಜೆ ಕಟ್ಟಿದ್ರೆ, ತಿಪ್ಪೆ ಕೆದ್ರೋದ್ ಬಿಟ್ಟಿತೆ??
೨. ಯಾಕೋ ಪುಟ್ಕೊಸಿ ನಾತ ಅಂದ್ರೆ, ನಾನ್ ಇರೋ ಜಾಗನೇ ಅಂಥದ್ದು ಅಂತಂತೆ ಆ ಜಾಗ!
೩. ಬೇವಿನ ಬೀಜವನ್ನು ಬಿತ್ತು ಮಾವಿನ ಮರ ಬಯಸಿದರಂತೆ !!
೪. ಕಾಗುಣಿತ ಬಾರದವನಿಗೆ ಕಾವ್ಯದ ಗೊಡವೆ ಯಾಕೆ?
೫. ಸಮಯಕ್ಕೆ ಬಾರದ ಬುದ್ಧಿ! ಅದು ಸಾವಿರ ಇದ್ದರು ಲದ್ದಿ!
೬. ಪರ್ವಥಯ್ಯನ ಮಗನಿಗೆ ಪ್ರಸ್ಥ ಆದ್ರೆ, ಮಂಚಯ್ಯನ ಮಗ ಮಂಚ ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡನಂತೆ!
೭. ಗಂಡ ಇರೋವ್ಳು ಗಂಡು ಮಗ ಹೆತ್ತರೆ, ಗಂಡ ಸತ್ತವಳು ಚಡಪಡಿಸಿದಳು.
೮. ನಿಯಮ ಉಳ್ಳವನಿಗೆ ಕಂಡರೆ, ಆ ಯಮನಿಗೂ ಭಯವಂತೆ.
೯. ಒಳಗೆ ಮನಸ್ಸು ಉರಿಯಬಾರದು, ಮನೆಯ ಹೊರಗೆ ಬೆಂಕಿ ಉರಿಯಬರದು.
೧೦. ಪಕ್ಕದ ಮನೆಗೆ ಬೆಂಕಿ ಬಿದ್ದರೆ, ಪಾತ್ರೆ ತಗೊಂಡು ಹೋಗಿ ಕಾಯಿಸ್ಕೊಂಡು ಕುಡಿಯೋಣ ಅಂದರಂತೆ
೧೧. ಹುಚ್ಚು ಮುಂಡೆ ಮದ್ವೇಲಿ ಉಂಡೋನೆ ಜಾಣಅಂತೆ
೧೨. ಬಡ ದೇವರನ್ನ ಕಂಡ್ರೆ ಬಿಲ್ಲ್ಪತ್ರೆ ಬುಸ್ಸ್ ಅಂತಂತೆ !
೧೩. ಊರು ದನ ಕಾದು ಊರಿಗೆಲ್ಲ ದೊಡ್ಡ ಬೋರೆಗೌಡ ಅನ್ನಿಸ್ಕೊಂಡ ಅಂತೆ.
೧೪. ಬರಿ ಕೈ, ಕ್ಯಬೀ ನೈ
೧೫. ಇಟ್ಟದ್ದು ಕೊಳಿತದೆ. ಕೊಟ್ಟದ್ದು ಬೆಳಿತದೆ..

೧೬. ತಂದರೆ ನನ್ನ ಗಂಡ, ತರಗಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ತಂಗಿಯ ಗಂಡ

೧೭. ತಕ್ಕಡಿಗೆ ಏನು ಗೊತ್ತು ಆ ಸಕ್ಕರೆಯ ಬೆಲೆ.

೧೮. ನವಿಲು ಪುಕ್ಕ ತೆರೆದ್ಕೊಂದು ಕುಣಿಯೋದನ್ನ ನೋಡಿ, ಕೆಂಭೂಥ ಪುಕ್ಕ ತೆರ್ಕೊಂಡು ಕುಣಿತಂತೆ

೧೯. ಅಪ್ಪನ ಸಂಪಾದನೆ ಮಗನಿಗೆ ತೃಣ ಸಮಾನವಂತೆ!

೨೦. ಹುಟ್ಟು ಹುಟ್ಟುತ ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮಂದಿರು, ಬೆಳಿ ಬೆಳಿತ ದಾಯಾದಿಗಳು.

೨೧. ಜಗಳ ಮಾಡೋವ್ರು ಇದ್ದಾರೆ ಜಾಗ ಬಿಡೋದೇ ಒಳ್ಳೇದು

೨೨. ದಿಕ್ಕೆಟ್ಟ ದರ್ಬೇಸಿಗೆ ಯೋಗ ಯಾವ್ದು ಭೋಗ ಯಾವ್ದು

೨೩. ದೀಪ ಇದ್ದಕಡೆ ಬೆಳಕು

೨೪. ಆರು ಹೆತ್ತವಳ ಮುಂದೆ, ಮೂರು ಹೆತ್ತವಳು ಯಾವ ಲೆಕ್ಕ

೨೫. ಮನುಷ್ಯ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಮನೆತನಕ ... ದೇವ್ರು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಕಡೇ ತನಕ .

೨೬. ಹೆಗಲ್ ಮ್ಯಾಲ ಹೊತ್ತ ಮಗ ! ಬೆಳೆದ ಮೇಲೆ ಎಗರಿ ಒದ್ದ !!

೨೭. ನೀತಿ ಹೇಳಕೆ ನ್ಯಾವಂತನಿಗೆ ಕರ್ಸಿದ್ರೆ ? ಆತನೇ ಹೆಂಡ್ತಿ ಬಿಟ್ಟು ಆರು ತಿಂಗಳಿಗೆ ಆಗಿತ್ತಂತೆ.

೨೮. ಆಸೇನೆ ದುಃಖಕೆ ಸಮಾನ ! ಆಸೆ ಇಲ್ಲದವನು ಹರನಿಗೆ ಸಮಾನ

೨೯. ಸೌಟು ಬಲ್ಲದೆ ಸಾರಿನ ರುಚಿ??

೩೦. ಲಿಂಗಕ್ಕೆ ಭೇದವಿಲ್ಲ, ಗಂಗೆಗೆ ಮಡಿಯಿಲ್ಲ(ಬೇಸರ)

೩೧. ಗೆದ್ದರೆ ಆಡಕೆ ಬಂದಿದ್ದೆ ಅಂತಾರೆ, ಸೋತರೆ ನೋಡೋಕೆ ಬಂದಿದ್ದೆ ಅಂತಾರೆ

೩೨. ಯಾರು ರಾಜ್ಯ ಆಳಿದರು ರಾಗಿ ಕಲ್ಲು ಬೀಸೋದು ತಪ್ಪುತ್ತಾ ?

೩೩. ಊದ್ಗಡ್ಡಿ  ಹತ್ತಿಸ್ಕೊಂಡು ಬಾ ಅಂದ್ರೆ, ಊರೆಲ್ಲ ಹತ್ತಿಸ್ಕೊಂಡು ಬಂದನಂತೆ!

೩೪. ಹಾಗಲಕಾಯಿಗೆ ಬೇವಿನಕಾಯಿ ಸಾಕ್ಷಿ!

೩೫. ಕಲ್ತಿದ್ದು ಬಿಡೆ ಕಳಮುಂಡೆ ಅಂದ್ರೆ , ನಡು ನೀರನಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಬಾಯಿ ಬಡ್ಕೋಳ್ಲಾ ಅಂದ್ಳಂತೆ.

೩೬. ಹೆಂಡ ಕುಡಿಯೋ ದೇವರಿಗೆ ಖಂಡ ತಿನ್ನೋ ಪೂಜಾರಿ ಸಿಗಾಕ್ಕೊಂಡ

೩೭. ಹಸ್ತ ನಕ್ಷತ್ರದ ಮಳೆ ಎತ್ತ್ಲಿನ್ದನೋ ಬರುತ್ತೆ.

೩೮. ಸೂಜಿಯ ಹಿಂದೆ ದಾರ, ಮದುವೆಯ ಹಿಂದೆ ತಾಪತ್ರಯ

೩೯. ಜಗಳ ಗಂಡರ ಬಾಳು , ಕಡೇ ತನಕ ಹಾಳು, ಇದನ್ನ ತಿಳ್ಕೊಂಡು ಸಂಸಾರ ಸಾಗಿಸ್ಕೊಂದು ಹೋಗ್ಬೇಕು ಅಂತಾರೆ ಜಾಣರು

೪೦. ಮಾತಾಡ್ತಾ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಜಗಳ , ಹತ್ತುತ ಹತ್ತುತ ಬೆಂಕಿ .

೪೧. ತಡೆದು ಮಾತನಾಡಿದರೆ ಜಗಳವಿಲ್ಲ

೪೨. ಕಿಡಿ ಇಲ್ಲದೆ ಬೆಂಕಿ ಇಲ್ಲ, ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೆ ಜಗಳವಿಲ್ಲ

೨೩. ತುಪ್ಪದ ಆಸೆಗೆ ಕತ್ತಿಯನ್ನು ನೆಕ್ಕೋ ನಾಯಿ

೪೪. ಮಾತು ಮನೆ ಕೆಡಿಸ್ತು ತೂತು ಒಲೆ ಕೆಡಿಸ್ತು

೪೫. ಬುದ್ಧಿ ಭೂಮಿ ಆಳತ ಇದ್ದ್ರೆ, ಅದೃಷ್ಟ ಕತ್ತೆ ಕಾಯ್ತಾ ಇರುತ್ತೆ ಅಂತೆ.

೪೬. ರೀತಿ ತಪ್ಪಿದರು ನೀತಿ ಇರಬೇಕು
೪೭. ಗಂಡಸರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕೂಸು ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ, ಹೆಂಗಸರ ಕೈಯಲಿ ಮಾತು ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ
೪೮. ಗಂಡಸರಿಗೆ ಸಾಲ ಮುಳಿವು, ಹೆಂಗಸರಿಗೆ ಹಾದರ ಮುಳಿವು
೪೯. ಸಂಸಾರ  ಗುಟ್ಟು , ವ್ಯಾಧಿ ರಟ್ಟು
೫೦. ಗಂಡ ಬೈದರೆ ಹುಚ್ಚು , ಮಿಂಡ ಬೈದರೆ ಮೆಚ್ಚು
೫೧. ಗಂಡನಿಗೆ ಅಂಜದ ನಾರಿ, ಹೆಮ್ಮಾರಿ.
೫೨. ನೀತಿ ಇಲ್ಲದ ಹೆಣ್ಣು , ಜ್ಯೋತಿ ಇಲ್ಲದ ಮನೆ .. ಎರಡು ಒಂದೇ
೫೩. ಯೋಗ್ಯರಿದೆ ಇದು ಕಾಲವಯ್ಯ
೫೪. ಜೋಗಿ ಜೋಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡರೆ, ಮಯ್ಯಲ್ಲಾ ಬೂದಿ
೫೫. ಅಟ್ಟು ಉಂಡರೆ ನರರ ಕಾಟ.. ತಿರಿದು ಉಂಡರೆ ನಾಯಿಗಳ ಕಾಟ !!

 

Back to korea 3rd time.. this time it is Suwon i wish to see Snow fall

ಈ ಬಾರಿ ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗನ್ನು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತೇನೆ!!

ಮತ್ತು ಇದು ನನ್ನ ಎರಡನೇ ಕನ್ನಡ ಬ್ಲಾಗ್ ಮರಳಿ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಪುಸ್ತಕದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ ನಂತರ. :-)

ಇಂದಿಗೆ ನಾನು ಬಂದು ಸುಮಾರು ಹತ್ತು ಹನ್ನೆರಡು ದಿನಗಳೇ ಕಳೆದು ಹೋದವು ಇದುವರೆಗೂ ಇಂದು ಬರೆಯೋಣ ನಾಳೆ ಬರೆಯೋಣ ಎಂದೇ ದಿನ ತಳ್ಳುತ್ತ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ.

ಈ ಪ್ರಯಾಣದ ಹಿಂದೆ ನನ್ನದೊಂದು ಚಿಕ್ಕ ಕಥೆ ಇದೆ ಏನೆಂದರೆ, ನಾನು ನನ್ನ ಜೀವನದ ಮಹದಾಸೆ "ಹಿಮಾಲಯ ಪ್ರವಾಸ" ವನ್ನು ಒತ್ತೆ ಇಟ್ಟು ಬಂದಿದ್ದೇನೆ ಹೆಂಗೆ ಎನ್ನುತ್ತೀರಾ?

ಸುಮಾರು ಒಂದೂವರೆ ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆಯೇ YOUTH  HOSTEL ಏರ್ಪಡಿಸಿರುವ dalhousie trek ಗೆ ನಾನು ಎಲ್ಲ ಸಿದ್ಧತೆ ನಡಿಸಿದ್ದೆ.

youth hostel charges = 3000/-

ದೆಹಲಿಗೆ ನನ್ನ ಹೋಗಿ ಬರುವ ರೈಲಿನ ಟಿಕೆಟು  reserve ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ (3000rs)

ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಬರುವುದಕ್ಕೆ ಎರೆಡು ವಾರ (dec 23 - jan 7) ರಜೆಯನ್ನು ಕೂಡ ಕೇಳಿದ್ದೇನೆ.

 ಆದರೆ ಒಂದು ದಿನ ನನ್ನ manager ನನಗೆ ಬಂದು ನೀನು ಕೊರೆಅ ಗೆ ಹೋಗ ಬಯಸುತ್ತಿಯ ಎಂದಾಗ ನನಗೆ ಎರೆಡು ರೀತಿಯ ಅನುಭುವ, ಖುಷಿ ಮತ್ತು ದುಃಖ ಏನು ಮಾಡಲಿ ಎಂದು, ಕೊನೆಗೆ ಹೇಳಿದೆ ನಾನು ನನ್ನ plan ಮಾಡಿ ಆಗಿದೆ ಅಲ್ವ ಎಂದು ಅದಕ್ಕೆ ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದು ನೀನು ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ವಾಪಾಸ್ ಬರುತ್ತಿಯ ಎಂದು. ನಾನು ಅದೇ ಖುಷಿಯಲ್ಲಿ ಹೂ ಎಂದು ಬಿಟ್ಟೆ.

ಕೊನೆಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಬಂದರೆ ಹೋಗುವ ಸೂಚನೆಗಳು ಏನು ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲವೇ ಇಲ್ಲ. 

ಹೇಗೂ ನನಗೆ Snow fall ನೋಡುವ ಆಸೆ, ಅದನ್ನು ಇಲ್ಲೇ ಪುಕ್ಕತ್ತೆಯಲ್ಲಿ ನೋಡಬಹುದು. ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಇದ್ದಾರೆ ಮೂರು ತಿಂಗಳು ಪೂರ್ತಿ ಇರುವೆನು ಇಲ್ಲವಾದರೆ dec23 ಒಳಗೆ ನಾನು ವಾಪಾಸ್ ಹೋಗುವೆನು ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದೇನೆ , ಇದನ್ನು dec ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಇಥ್ಯರ್ಥೆ ಆಗುತ್ತದೆ. ಏನಾಗುತ್ತದೆಯೋ ಏನೋ?

ಸರಿ ವಾಪಾಸ್ ಪ್ರಯಾಣದ ಬಗ್ಗೆ ಬರೋಣ:

ಅಂದು oct16 ನನ್ನ ಫ್ಲೈಟ್ ಬೆಂಗಳೂರಿನಿಂದ ಬೆಳಗಿನ ಜಾವ 2:30 ಗೆ hongkong ಇತ್ತು, ಅಲ್ಲಿಂದ seoul ಗೆ ನಾನು ಮುಂದಿನ ಅಂದರೆ oct17 ಸಾಯಂಕಾಲ 6.30 ಗೆ ಸೇರುವ plan ಇತ್ತು. ಅದೃಷ್ಟಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲಿಯೂ ತಡವಾಗದೇ ನಿಗದಿತ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸೇರಿದೆ. hongkong ನಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 4 ಘಂಟೆಯ ಕಾಲ ಕಳೆಯಬೇಕಿತ್ತು, ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಾಡಿ, ಕೊನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಬರುವ ಏರೋಪ್ಲೇನ್ ಗಳನ್ನೂ ನೋಡಿ ಹೇಗೋ ಕಲ ಕಳೆದು ಹೋಯ್ತು .

ಹಂಗು ಹಿಂಗು ಕೊನೆಗೆ seoul ಬಂತು, ನಾನು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದು ಸುಮಾರು 12000 wons ಕೊಟ್ಟು ಬಸ್ ಟಿಕೆಟು ಪಡೆದು ಸುಮಾರು ರಾತ್ರಿ 7 ಘಂಟೆಗೆ ಹೊರಟೆವು,  ಅಲ್ಲಿಂದ 1.5 ಘಂಟೆ ಪ್ರಯಾಣವಿತ್ತು. ನನಗನಿಸಿದಂತೆ ಆ ಏರೋಪ್ಲೇನ್ ಸೀಟ್ ಕಿಂತ ಇಲ್ಲಿ ಬಸ್ ಸೀಟೇ ಎಷ್ಟೋ ಮೇಲು ಅಂತ. 

ಕೊನೆಗೆ ನಮ್ಮ ಊರು ಬಂದಿತು, ಬಸ್ ಇಳಿದ ತಕ್ಷಣವೇ ನಮಗೆ ನಮ್ಮ ಹೊಟೇಲಿನವರು ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ಕಾಯುತ್ತಿದರು.

ಅಲ್ಲಿಂದ ಕೇವಲ ಹತ್ತು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಹೋಟೆಲಿಗೆ ಬಂದು ಇಳಿದೆವು, ನಮಗೋಸ್ಕರ ರಾತ್ರಿಯ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಊಟ ಕಾಯುತ್ತಿತ್ತು.

 ಊಟ ಕತ್ತರಿಸಿ ಆಮೇಲೆ ಹೋಗಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದ ನಮ್ಮ ಅಡಿಗೆ ಭಟ್ಟ ಅಂದರೆ ಅಲ್ಲಿನ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಕುಕ್. ನಮ್ಮ ಊಟವು ಮುಗಿಯಿತು ನಂತರ ನನ್ನ ರೂಮಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದ, ಅಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೆ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಅಶೋಕ್ ಕೂಡ ಇದ್ದಾನೆ. ಕಂಡು ಒಂದು ರೀತಿ ಸಮಾಧಾನವೇ ಆಯಿತು. ಆದರು ಅವನಿಂದ ನನಗೆ ಇಲ್ಲಿಯ ತನಕ ಏನೂ ಪ್ರಯೋಜನವಾದಂತೆ ಕಂಡು ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ, ಅಂದರೆ ಹೊರಗೆ ತಿರುಗಾಡುವ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ. ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗು ಎಲ್ಲಿಯೂ ಹೊರಗೆ ಹೊಗೇ ಇಲ್ಲ.

ಮುಂದಿನ ದಿನ ನನ್ನ ಕೆಲಸ ಶುರು. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನಾನು alarm ಇಟ್ಟಿದ್ದೆ 7 ಘಂಟೆಗೆ, ಆದರೆ ಎದ್ದಿದ್ದು 8.30 ಘಂಟೆಗೆ ವಾಚು ನೋಡಿದ ತಕ್ಷಣ ನನ್ನ ನಿದ್ದೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದೆ ಓದಿ ಹೋಯಿತು. ನಾನು ಬೇಗಬೇಗನೆ ರೆಡಿ ಆಗಿ ಹೊರಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ 9.30 ಅಲ್ಲಿ security ಗೇಟ್ ನಲ್ಲಿ ಅಂತು ಸುಮಾರು 30-45 ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ನೋಡಿದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಜನ ಸಂದಡಿ ಇತ್ತು, ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದ ಜನರೆಲ್ಲರೂ ಒಳಗೆ ಹೋಗುವುದಕ್ಕೆ security ಪಾಸು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದರು.

ಆದಮೇಲೆ ನಾನು ಸುಮಾರು 11 ಘಂಟೆ ಆಯಿತು ಒಳಗೆ ಹೋಗಲು. ನನ್ನ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಎಲ್ಲರಿಗು ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಸಿ ಕೊಟ್ಟ. ಆಮೇಲೆ ನನ್ನ ಸಹ ಉದ್ಯೋಗಿ ಅಂದರೆ ನಾನು ಯಾರನ್ನು replace ಮಾಡಲು ಬಂದಿದ್ದನೋ ಅವನೊಂದಿಗೆ ಎಲ್ಲ ವಿಷಯ ಕಲೆ  ಹಾಕುತ್ತ ಕೂತೆ, ಅವನು ಹೇಳಿದ ಕೆಲಸ ಏನು ಜಾಸ್ತಿ ಇಲ್ಲ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿ ಕೊಳ್ಳೋದು ಬೇಕಿಲ್ಲ. ನನ್ನ 2 ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ನಾನು ಬರಿ 2 ದಿನ ಮಾತ್ರ ರಾತ್ರಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ, ನಿನಗೂ ಹಾಗೆಯೇ ಇರುತ್ತೆ ಅಂದ. ನೋಡಿದರೆ ನನ್ನ ದುರದೃಷ್ಟಕ್ಕೆ 2 ನೆ ದಿನವೇ ನಾನು 1 ಘಂಟೆ ತನಕ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವಂತೆ ಆಯಿತು. ಏನು ಮಾಡೋದು ನಮ್ಮ samsung work culture ರೇ ಹೀಗೆ.

ಆ ವಾರದ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ sapan ವಾಪಸು ಹೊರಟ ಭಾರತಕ್ಕೆ. ೨ನೆ ದಿನ ಬಿಟ್ಟರೆ ಮತ್ತೆ ಮುಂದೆ ಹಾಗೆ ಅಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಕೆಲಸವೇನು ಇರಲಿಲ್ಲ. ವಾರ  ಮುಗಿಯಿತು ಶನಿವಾರ ಅಶೋಕನಿಗೆ ಕೇಳಿದೆ ಎಲ್ಲಾದರೂ ಹೋಗೋಣ ಎಂದು ಆಟ ಕೆಲಸ ಇದೆ ಅದು ಇದು ಅಂತ ಹೇಳಿದ, ಹೋಗಲಿ ಬಿಡು ಅಂದುಕೊಂಡೆ, ಮತ್ತೆ ಭಾನುವಾರ ಕೂಡ ಅದೇ ನೆಪ ಹೇಳಿ ಜಾರಿಕೊಂಡ. ಕೊನೆಗೆ ನಾನು ಬಿಡಬೇಕಲ್ಲ ನನ್ನ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಮತ್ತು ಒಂದು ಸೈಕಲ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹಾಗೆ ಊರು ಸುತ್ತಲು ಹೊರಟೆ. ಹಾಗೆ ಊರು ನೋಡುತ್ತಾ ಎಲ್ಲಿ ಏನು ಸಿಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹುಡುಕುತ್ತ ಹೊರಟೆ, ರಾತ್ರಿ ಆಗುತ್ತಾ ಬಂದಿತು ಸುಮಾರು 7 ಘಂಟೆ, ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು bridge ಮೇಲೆ ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತು, ನಾನು ಮೇಲೆ ಹತ್ತುವುದಕ್ಕು ಅಲ್ಲಿ ಅದರ lights on ಮಾಡುವುದಕ್ಕೂ ಸರಿ ಹೋಗಿತ್ತು, ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದರೆ ಸುಂದರ ದೃಶ್ಯ ಕಂಡಿತು. ಫೋಟೋ ತೆಗೆಯಲು ಇದಕ್ಕಿಂತ ಒಳ್ಳೆ ಜಗ ಸಿಗಲ್ಲ ಅಂತ ಅಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 1 ಘಂಟೆ ಕೂತೆ. ಕಾಲ ಹೋದದ್ದೇ ಗೊತ್ತಾಗಿಲ್ಲ, ಅಂತು ಒಳ್ಳೆ photo ಗಂತೂ ಮೋಸ ಆಗಿಲ್ಲ.

 ಇನ್ನು ಎಷ್ಟೋ ತೆಗೆದೇ ಅದರಲ್ಲಿ ಇದು ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಹಿಡಿಸಿದ್ದು.

ಕಾಲ ಕಲಿತ ಹೋಯ್ತು ನಾನು ಅಲ್ಲಿನ ಊಟ ತಿಂಡಿಗೆ adjust ಆಗ್ತಾ ಹೋದೆ, ಅಲ್ಲಿ gym ಇರುವ ಜಾಗ ತಿಳಿದುಕೊಂಡೆ ಅದರದೊಂದು ಸ್ವಾರಸ್ಯ ಕಥೆ ಇದೆ ಆಮೇಲೆ ಹೇಳ್ತೀನಿ ಕೇಳಿ .

ಒಂದು ದಿನ ಅಶೋಕನಿಂದ ಜಾಗ ತಿಳಿದು gym ಹುಡುಕಿ ಹೋದೆ. ಒಳಗೆ ಕಾಲು ಇಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕಂಡಿದ್ದು "ಬೆತ್ತಲೆ ಜಗತ್ತು" ಅಲ್ಲಿ ಗಂಡಸರು ಬೆತ್ತಲೆಯಾಗಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಕನ್ನಡಿಯ ಮುಂದೆ ನಿಂತಿದ್ದರು, ನಾನು ಒಂದು ಕಡೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿ ಇದೇನಾ gym ಅಂತ ಖಾತ್ರಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹಿಂದೆ ನೋಡದೆ ದೌಡು. ಯಾಕೆ ಕೇಳ್ತಿರ ನಂ ಪಜೀತಿ!!! ಆಮೇಲೆ ಅಶೋಕನಿಕೆ ಕೇಳಿದರೆ ಇದು ಅಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಅದರಲ್ಲಿ ಏನು ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಡೋದು ಬೇಕಿಲ್ಲ ಅಂದ. ನಿನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ನೀನು ಮಾಡು ಅವರ ಪಾಡಿಗೆ ಅವರು ಹೋಗ್ತಾರೆ ಅಂದ. ಸರಿ ಮತ್ತೆ 2 ದಿನದ ನಂತರ ಮತ್ತೆ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿ workout ಶುರು ಮಾಡಿದೆ.

ತುಂಬಾ ದಿನಗಳ ನಂತರ ಮತ್ತೆ ಸಮಯ ಸಿಕ್ಕಿದೆ ಮುಂದುವರೆಸುವುದಕ್ಕೆ ,

ಬೆಳಿಗ್ಗೆ 7.30 ಮೊಬೈಲ್ ನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ೫ ನಿಮಿಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ alarm ಇಟ್ಟರೂ ಕೊನೆಗೆ ಏಳುವುದು 7 : 55 ಗೆ ನೇ 

ಎದ್ದು, ಸ್ನಾನ ಮುಗಿಸಿ ಹತ್ತು ಹದಿನೈದು ನಿಮಿಷ ಕನ್ನಡಿಯ ಮುಂದೆ ನಿಂತು ರೆಡಿ ಆಗುವುದಕ್ಕೆ ಬೇಕು,. ನಂತರ ಸರಿಯಾಗಿ 9 ಕ್ಕೆ ತಿಂಡಿ ತಿನ್ನಲು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಆಫೀಸ್ ಗೆ ೧೦ ನಿಮಿಷ ಕಾಲ್ನಡಿಗೆ

ಆಮೇಲೆ 12 ; 45 ಗೆ ಮಧ್ಯಾನ್ನ ಊಟಕ್ಕೆ ಹೊರಡುವುದು, ರಮೇಶ್ ಶ್ರೀಮನೆನಿ mysingle ping ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು,  ಜೊತೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆವು ಆ ಚಳಿಯಲ್ಲಿ ಮೈ ಮೇಲಿನ ಯಾವುದೇ ಚರ್ಮ ಗಾಳಿಗೆ ತಾಕದಂತೆ ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಹೊರಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಊಟ ಮಾಡಿ ಸುಮಾರು 1 : 30 ಗೆ ಸುಮಾರು ವಾಪಾಸ್ ಆಫೀಸ್.

ಮತ್ತೆ ಸಾಯಂಕಾಲ ಎಷ್ಟು ಬೇಗ ಆಗುತ್ತದೆಯೋ ಅಷ್ಟು ಬೇಗ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿ ಸುಮಾರು 8 ಕ್ಕೆ gym ಕಡೆ ದಾರಿ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಅಲ್ಲೋ ಕೇಳಬೇಕೆ ಆ ಜಿಮ್ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವ ತಾತಪ್ಪ ಒಬ್ಬ ಇದ್ದ ನಾವುಗಳು indians ಕಂಡರೆ ಸಾಕು ಉರಿದು ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದ ಅದೇಕೋ ಏನೋ ನಾ ಕಾಣೆ. ನಮಗೆ ಅವನ ಕಷ್ಟ ಅರ್ಥವಾಗದಿದ್ದರೂ ನಾವುಗಳು ನಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ 9 ಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಹೊರಗೆ ಬಂದು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. 

ಮತ್ತೆ ವಾಪಾಸ್ ರಾತ್ರಿ ಊಟ ಮುಗಿಸಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗಿ ಮಲಗಿದರೆ ಆ ದಿನ ಮುಗಿಯಿತು. 

 

ಇದು ನನ್ನ ನಿತ್ಯ ದಿನಚರಿ,

ಇಲ್ಲಿ ಇರುವ ತನಕ ನಾನು ಎಷ್ಟೊಂದು ಕೊರಿಯನ್ ಸಿನಿಮಾ ಗಳನ್ನು ನೋಡಿದೆ. ಅವರ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ಅದೇನೋ ಒಂದು ವಿಶೇಷತೆ ಇರುತ್ತದೆ. ನೋಡಿದವರಿಗೆ ಗೊತ್ತು ಅದಾ ಗಮತ್ತು.
Il Mare, the classic, 100 days with Mr arrogant, the classic, marying the mafia,love in between etc ಇನ್ನು ಅದೆಷ್ಟೋ ನೋಡಿದ್ದೇ, ಎಲ್ಲ ಮರೆತುಹೋಗಿದೆ .
ಟೈಮ್ ಪಾಸು ಗೆ ಎಲ್ಲ ವಾರ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ಜಾಗ ಸುತ್ತಾಡಿದೆ,
suwon fort -> beautiful pics, paaldalmoon (cloth market)
Seoul : Namsan tower, Dongdemoon 3 times (cloth market), yongsan (ice skating, & electronics market), namdemoon (souveneirs market),
ಇನ್ನು ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಾಡಿದೆ, ನೆನಪು ಉಳಿದಿಲ್ಲ.

ಆ ದಿನ ಬಹುಶಃ ಎರಡನೆಯ ವಾರ ನಾನು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು, ಅಲ್ಲಿಯ ತನಕ ಎಲ್ಲು  ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಆದ್ದರಿಂದ, ನಾನು ನನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ನಾನೇ ಸೈಕಲ್ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಸುಮ್ಮನೆ  ಕೋಟೆ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಹೊರಟೆ ನಮ್ಮ ರೂಮಿನಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರವಿದ್ದರು ದಾರಿ ಅಷ್ಟು ಕಷ್ಟ ಇರಲಿಲ್ಲ ಒಂದೇ ರಸ್ತೆಯ, ಅಲ್ಲಿಂದ ಕೊನೆಯ ತನಕ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗಾದರೂ ಕೇಳಿದರೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದ ನಮ್ ಅಶೋಕ, ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಕೇಳಿದರೆ ಅಲ್ಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತೇ ಇರಲಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನಾನು ಹೇಳುವುದು ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿಯುತ್ತ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕೈ ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿ ಕೆಳಿದನೋ ಆ ದಿನ ನನಗೆ ಗೊತ್ತು. 
ಕೊನೆಗೆ ಸಿಕ್ಕೊಬ್ಬ ಅವನಿಗೆ ಹೋಗಿ ಕೇಳಿದಾಗ ಆ ಕಡೆ ಎಂದು ಕೈ ಮಾಡಿದ, ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ಹ್ಯಾಗೋ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಲು ಹೊರಟೆ ನೋಡಿದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಏನೂ ಇರಲ್ಲಿಲ್ಲ ನೋಡುವುದಕ್ಕೆ ದೂರದಿಂದಲೇ ನೋಡಿ ಹೊರತು ಬಂದು ಬಿಟ್ಟೆ. 

ಸುಮಾರು 2 ತಿಂಗಳು ಆಗುತ್ತಾ ಬಂದಿತ್ತು ನನ್ನ ಪ್ರವಾಸ ಮುಗಿದು ಆಗ ಚಳಿ ಜಾಸ್ತಿ ಆಗುತ್ತಾ ಬಂತು. ಎಲ್ಲರು ಹೇಳುವುವ ಹಾಗೆ ಇನ್ನು ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮಂಜಿನ ಮಳೆ ಯಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ಇದ್ದವು. ಆದರೆ ನನಗಂತೂ ಅನಿಸುತ್ತಲೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. 
ಒಂದು ದಿನ ಟಿವ ನಲ್ಲಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ ಉತ್ತರ ಕೊರಿಯಾ ದ ಉತ್ತರ ಪ್ರಾಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಳೆಯಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತೆ ರಸ್ತೆಗಳೆಲ್ಲವೂ ಮಂಜಿನಿಂದ ಮುಚ್ಚಿ ಹೋಗಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿ ನಮ್ಮ ಅಡಿಗೆಯವನನ್ನು ಕೇಳಿದೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದರೆ ನಮಗೆ ಆಡಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಅಂತ ಆಟ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಆಡಬಹುದು. ಅಲ್ಲಿ ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಸ್ಥಳ ಕೂಡ ಇದೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದ ಅದರ ಪ್ರಕಾರವಾಗಿ ನಾನು ನನ್ನ ಆಫೀಸಿನ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಗೆ ಕೇಳಿದೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುವುದಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲ ವಿವರವನ್ನು ಕೊಡುವುದಕ್ಕೆ ನಾಳಿನ ದಿನ ಏನೇ ಆಗಲಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುವುದು ಖಂಡಿತ ಎಂದು ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿದ್ದೆ ನನ್ನ ಅದೃಷ್ಟಕ್ಕೆ ಅಂದು ರಾತ್ರಿ ಊಟ ಮುಗಿಸಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತ ಕುಳಿತಿದ್ದೆವು ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಜೋರಾಗಿ ಕಿರುಚಾಡುವ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿ ನೋಡಿದರೆ snow fall ಶುರುವಾಗಿ ತೆಳ್ಳಗಿನ ಮಂಜಿನ ಪದರ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಿತ್ತು ರಸ್ತೆಯ ಮೇಲೆ. ನೋಡಿದ ತಕ್ಷರ ಏನು ಅನಿಸದಿದ್ದರೂ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಪುಲಕಿತ ಭಾವ ಮನದಲ್ಲಿ ಉಕ್ಕಿ ಬಂತು. ತಕ್ಷಣ ನನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ ತೆಗೆದು ವೀಡಿಯೊ ಮಾಡಲು ಶುರು ಮಾಡಿದೆ. ವೀಡಿಯೊ ಮಾಡಿದರೇನು ಬಂತು ಆನಂದಿಸಬೇಕೆಂದು ರಸ್ತೆಯ ಮಧ್ಯ ಹೋಗಿ ನಿಂತು ಕುನಿದದುತ್ತಿದ್ದ ಗುಂಪಿನ ಜೊತೆ ಸೇರಿಕೊಂಡೆ 
ಅರ್ಧ ಘಂಟೆ ಕಳೆದ ನಂತರ ನಿಂತೇ ಹೋಯಿತು. ಇನ್ನೇನು ಮುಗಿಯಿತಲ್ಲ ಎಂದು ವಾಪಾಸ್ ನನ್ನ ರೂಮಿನ ಕಡೆ ಹಿಂದಿರುಗಿ ಹೋದೆ ಪ್ರತಿದಿನದ ಹಾಗೆ ಮುಖ ತೊಳೆದು ಕೊಂಡು ಶುಕ್ರುವರವದ್ದರಿಂದ ಫಿಲಂ ನೋಡಲು ಸಿದ್ದ ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ. ರಾತ್ರಿ ಸುಮಾರಿ 10 ಘಂಟೆಗೆ ಅಶೋಕ ವಾಪಾಸ್ ಬಂದ ಆಗ ಹೇಳಿದ್ದ ಏನು ಮಂಜು ನೀನು ಇಲ್ಲೇ ಇದ್ದೀಯ ಹೊರಗೆ ಇಷ್ಟು ಜೋರು snow fall  ಆಗ್ತಾ ಇದಿಯಲ್ಲ ಅಂದ. ಆಗ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ಹೊರ ನೋಡಿದರೆ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಮಂಜು ರಸ್ತೆಯನ್ನೆಲ್ಲ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡಿತು. ತಕ್ಷಣ ಬಟ್ಟೆ ಬದಲಾಯಿಸಿ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಹೊರತು ಹೋದೆ. ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತು ಕೆಲವು ಚಿತ್ರ ತೆಗೆದು. ಮಂಜಿನ ಗದ್ದೆಯನ್ನು ಮಾಡಿ ಕೈಲಿ ಹಿಡಿದು ಅದರ ಆನಂದ ಪಡೆದೆ. ಸುಮಾರು 1 ಘಂಟೆಯ ವರೆಗೂ ಆಡುವವರನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದೆ. ಅನಿಸಿತು ನಾನು ಒಳ್ಳೆಯ ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಮತ್ತೆ ಊರೆಲ್ಲ ಸುತ್ತೋಣ ಈಗಲೇ ಅಂತ. ಅಶೋಕ ಶೀಗ್ರ ಒಪ್ಪದೇ ಇದ್ದರು ನಂತರ ಹೊರಡಲು ರೆಡಿ ಆದ. ನಾನು ಮತ್ತೆ ಅವನು ಮುಖ್ಯ ರಸ್ತೆಯ ಕಡೆ ಹೊರಟೆವು. ದಾರಿಯ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಎಷ್ಟೊಂದು ಫೋಟೋಗಳನ್ನು ತೆಗೆಯುತ್ತ ಹೋದೆ . ಸುಮಾರು ರಾತ್ರಿ 2 ಘಂಟೆಯ ತನಕ ಫೋಟೋ session ನಡಿಯುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು. ಮಳೆ ಯಾವಾಗ ಜೋರಯಿತೋ ನಾವಿಬ್ಬರು ವಾಪಾಸ್ ಹಿಂದೆ ಬಂದುಬಿಟ್ಟೆವು. ಅಶೋಕ ಹೇಳಿದ ನಾಳೆ ಖಂಡಿತ ಇದು ಎಲ್ಲ ಹಾಗೆಯೆ ಇರುತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೀನು ಬೇಕಾದ್ದ ಹಗೆ ಆಡಬಹುದು ಅಂದಿದ್ದ ಅಂತೆಯೇ ನಾನು ಮುಂಜಾನೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಏಳಲು ಅಣಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಹೊತ್ತು ಕಳೆದು ಹೋದರೆ ಅದರ ಮೇಲೆ ಜನ ನಡೆದಾಡುತ್ತಾರೆ ಆಗ ಅವರ ಪಾದಗಳ ಗುರುತುಗಳೆಲ್ಲ ಬಿದ್ದು ಹೋಗುತ್ತೆ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ .. ರಾತ್ರಿ  ಬೆಳಿಗ್ಗೆ   ಘಂಟೆ ನೋಡಿದರೆ 10.30  ತಕ್ಷಣ   ಹೋದೆ. ಅವಿನಾಶ್ ಅಂತ ಒಬ್ಬ ಹುಡುಗ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಯಲ್ಲೇ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡಿದ್ದ ಮತ್ತು ಆತ ಹೊಸ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಕೂಡ ಕೊಂದು ಕೊಂಡಿದ್ದ ಆದ್ದರಿಂದ. ನನ್ನ ಕ್ಯಾಮೆರಾದಲ್ಲಿ ಬಾರದ ಫೋಟೋ ಅವನದರಲ್ಲಿ ತೆಗೆಯಬಹುದು ಅಂತ ಅಂದುಕೊಂಡು ಆತನನ್ನು ಕರೆದು ಕೊಂದು ಹೊರಟೆ ಸುಮಾರು 2 ಘಂಟೆಯ ತನಕ ಫೋಟೋ ಗಳನ್ನೂ ತೆಗೆದು ಆಟವಾಡಿ ವಾಪಸ್ ಆಗುತ್ತಿದ್ದೆವು ಏಕೆಂದರೆ ಹೊಟ್ಟೆ ಹಸಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳು ಆಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡು ಅವರ ಜೊತೆ ನಾವು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಅವರೊಡನೆ ಕಲ ಕಳೆದೆವು. ನಂತರ ತುಂಬಾ ಹೊತ್ತು ಆದರೆ ಊಟ ಮುಗಿದು ಹೋಗುತ್ತದೆಯಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿದು ವಾಪಾಸ್ ಹೋಗಿ ಬಿಟ್ಟೆವು. ಅಲ್ಲಿಗೆ ನನ್ನ snow fall ನೋಡುವ ಆಸೆ ಒಂದು ಹಂತಕ್ಕೆ ತೀರಿತು.

ಇಷ್ಟು snow fall ನೋಡಿದ ನಂತರ ನನ್ನ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಹತ್ರ ಕೇಳಿದ್ದ ಎಲ್ಲ ವಿವರಗಳು ಬೆದವದವು. ಏಕೆಂದರೆ ಇಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲ ನೋಡಿಬಿತ್ತಿದ್ದೆ . ಭಾನುವಾರದಂದು ಒಂದು ಬರಿ ಆಫೀಸ್ ಕಡೆಗೂ ಹೋಗಿ ನೋಡಿ ಬಂದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಎಲ್ಲ ಮಂಜಿನ ರಾಶಿಯನ್ನು crane ನಲ್ಲಿ ತೆಗೆದು ಹಾಕಿ ಮರಳಿ ಹಿಂದಿನ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಆಫೀಸ್ ನ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ತರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. .
ಅಂದಿನಿಂದ ಸುಮಾರು ಇನ್ನು 2-3 ವಾರಗಳ ತನಕ ಬಿದ್ದ snow  ಹಾಗೆಯೀ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿತು. ನಡೆದಾಡಲು ಕೂಡ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿ. ಅಂದು ಅಂದುಕೊಂಡೆ ಏಕೆ ಈ ಜನರಿಗೆ snow  fall  ಕಂಡರೆ ಇಷ್ಟು ವಿರಕ್ತಿ ಎಂದು. ಅವರೇ ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಬೀಳುವ ಮೊದಲನೆಯ ದಿನ ಮಾತ್ರ ಚಂದ ನಂತರ ಅದರಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಪರಿನಮದಳು ಬಹಳ ಕಷ್ಟಜನಕ ವಾದದ್ದು.

ಈ ಬಾರಿ ಎಷ್ಟೊಂದು ಬಟ್ಟೆ ಗಳನ್ನೂ ನಾನು ಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದೆ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗುವಾಗ ಅವನ್ನೆಲ್ಲ ತರಲು ನಾನು night market ಗೆ ಹೋಗಿ ತಂದಿದ್ದೆ ಅಲ್ಲಿನ ವಾತಾವರಣ ಮತ್ತು ಜನರ ಜೀವನ ಶೈಲಿಯೇ ವಿಭಿನ್ನವಾದದ್ದು. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲ ಏನು ಮಾಡುತ್ತಾರೋ ತಿಳಿಯದು ಆದರೆ ಶುಕ್ರುವರ ರಾತ್ರಿ ಅಂತು dongdemun ನಲ್ಲಂತೂ ಜನ ಜಾತ್ರೆಯೇ ಮೆರೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಅಬ್ಬಬ್ಬ ಎಷ್ಟೊಂದು ಜನ ನೋಡಿದರೆ ಇವರೆಲ್ಲ ಅದು ಹೇಗೆ ರಾತ್ರಿ ಎಲ್ಲ ಎದ್ದು ಇರುತ್ತಾರೋ ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೆ ಇವರಿಗೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಬಟ್ಟೆಯ ಹುಚ್ಚು ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂತು ಅಂತ ಕೂಡ ಅನಿಸುವುದುಂಟು. ಸ್ವಲ್ಪ ಜನ ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾಗೆ ಗೆಳೆಯರೊಡನೆ ತಿರುಗಾಡಲು ಬರುವುದುಂಟು. ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರಂತೂ ಕೈ ತುಂಬಾ ಚೀಲಗಳು ಹೊತ್ತು ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಖರೀದಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ..ನಾನು ಅಲ್ಲಿಗೆ 2 ಬಾರಿ ಹೋಗಿ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನೆಲ್ಲ ತಗೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಚಳಿಗಾಲಕ್ಕೆ ಸರಿಹೊಂದುವ jacket ಇಲ್ಲದಿರುವ ಕಾರಣ ಒಂದು ದುಬಾರಿ jacket ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಂದೆ. 80,000 wons ಕೊಟ್ಟು. ಅದನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡೆ ನಾನು ಅಂದು snow ಫಾಲ್ photos ತೆಗೆಸಿಕೊಂಡದ್ದು.

ಬರುವಾಗ ಅಲ್ಲಿಂದ 5 galaxyS ಫೋನ್ ಗಳನ್ನೂ ಕೂಡ ತಂದಿದ್ದೆ. ಬಂದು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ಅವುಗಳ ಲ್ಲಿ ರಾಮಣ್ಣ, ಶ್ರೀಕಾಂತ್ ಅಣ್ಣ, ಮಾಮ , ರಘು ಅವರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಒಂದು ನನ್ನ ಹತ್ತಿರವೇ ಇತ್ತು ಕೊಂಡಿದ್ದೆ ಕಾಲ ಕ್ರಮೇಣ ನನ್ನ ಫೋನ್ ಕೂಡ ಕೊಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟೆ ಇಷ್ಟವಾಗದ ಕಾರಣ. ಆ ಫೋನೆಗಳನ್ನು ತರುವುದು ಒಂದು ರೀತಿಯ ಕಷ್ಟ ಸಾಧನೆಯೇ ಸರಿಯಿತ್ತು, ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು market ಇತ್ತು ರೈಲ್ವೆ ನಿಲ್ದಾಣದ ಹತ್ತಿರ ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಚೌಕಾಸಿ ಮಡಿ ತರಬೇಕಿತ್ತು. ಡಿಮ್ಯಾಂಡ್ ಇರುವಾಗ ಅದನ್ನು 2lk ಕೂಡ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು ಅದೇ ಫೋನ್ ಮುಂಚೆ 1.5L  ಗೆ ಕೊಡುತ್ತಿದರು. ಅದು ಹೇಗೆ ಮಡಿ ಎಲ್ಲ ಫೋನೆಗಳು 1.5L  ಮಾಡಿ ತಂದೆ. ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಬೆಲೆ ಸುಮಾರು 8ಸಾವಿರದ ರೂ. ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಹೊತ್ತು ತಂದಿದ್ದು airport ನಿಂದ ಒಂದು ರೀತಿಯ smugglingಗೇ ಆಗಿ ಹೋಯಿತು.

Trip to Jeruselam

Friday the 24th December i had no clue what all is going to happen today, to which place i might visit. But i just knew Jeruselam as a normal city which is a sacred place for christans. but this place is much more than that. Lot of history has gone in this. I have never seen a indian city with such a long history still alive.

So let me start through the things that i have seen today.

This is my first trip in israel and i was so exited to go to this place and discover what it is.

My taxi driver Shoki . I felt he is much more than a taxi driver at Tel-Aviv. to his profession he is much more qualified in history. Or i just get a feeling that is this the case with all israelies, is every one so much educated about the history?
anyway thats not my interest, but i thank him and appreciate his work today.




Lets start straight away,
We left Arbel appartment at 8.30am. from Tel-Aviv it took us about 1 hour to reach the jeruselam, on tha way to jeruselam shoki told us lot of story about the city and king david, cruelness of germans, Why jeruselam is so much popular etc etc. I have a story below that says what happened thousands of yrs ago..

Lets go 70 yrs back to see what happened.
There is a holy caust museum which explains the cruelness of this maniac who killed millions of jews ppl around the europe and midle east.

This museum has the painfull and sad pictures , videos and remainings of those people who died 70 years back just because they were jews they were killed without reasons and jealous because they were in high positions in europe..

Shoki told that every Govt official who comes to israel will be brought here and then to the other places of israel. I guess after seeing this museum even hitler will put tears for jews.

The experience in that museum was horrifying and terrible,
The pictures shown include, how the germans use to kill the jews for no reason,

there were some methods they used to distinguish bw germans and jews as they could not differentiate by their colour.
1. they issued jews a yellow star like ribbon to wear on dress, if they did not find it on them they use to kill.
2. they had some made some instrunments like scale to measure the size of nose & head, if its big
they are jews, and some other methods too, by this way they issued star ribbon too.

so let me tell you the ways they used to kill the people

They gathered all jews inside one area and built compound around it, it is called ghetto. And no one should cross this area and come inside city, there use to be a fence at 1mt distance and a soldier use to be guarding.
As per pictures, they use to send their kids to go and collect the food and use to survive, many people have died due to hunger in the ghetto.

and another major tragic method they used is , once they said to all jews that they would provide jobs and let them live happily and took every one in a train to some remote place,
there they use to take all these people to one room and make them naked and drop their luggage then take them to a room with fully crowded, and they let the poisonous gas(Ziklon which is kept in museum) open and every one dies, later they take all their dead bodies and burn it. this is done so systematically that no one use to have any doubt at all and also there would be no surviovrs. one reason why they did is that they did not want to leave any clue to the next batch of people who come there. moreover the jews never burn their body, they always bury it, but it was all done against it.
(this whole act is demonstrated very nicely by making a model and have some old pictures)

and in some case there are pictures shown that they use to make people to dig a long streatch of land similar like water canals, and they use to make ppl stand on edge of it and they were shot on their back of head and they are straight into the hole.























3 religions are fighting for this city
i.e
Jewish : due to holy wall,
Christans : due to the jesus's grave or crucification place
Muslims: due to the golden mosque built thousands of yrs ago.

A short story about connection b/w muslim & jeruslm, bcz no one would know this at all.
around 3000 years ago there was a king david who purchased a land of jeruselam from an arabic king and built this city, and he was a big follower of god and god loved him too, by seeing his loyelness to god, god told him that his sons will continue to rule.
His son solomon was also the kind of guy who believed in god so much, one day god came in his dream and told him to build a temple. so he decided to build a temple in the place of jeruselam's mountain.

so after few years babylonians invaded the city and destroyed the temple. aftrer some years the jews again built the second temple in the same place. this temple lasted long for hundreds of years. When romans invaded the city they temple was again destroyed and left like that.
After some years again muslims conquered the pace and the king ummayad who gave orders to build the muslim mosque in the same place, it was built. So this is the reason why it is sacred for muslims.

But here the jews believe that the second jews temple was destroyed except the outer walls surrounding the temple. so they pray this wall which is facing east. it is the most sacred place like mecca for muslims to jews too. they come and pray to this wall.

interesting fact here is the same wall is still the outer wall of mosque and there is no entrance from this side of city to mosque, you have to go all the way from other side to reach, and only muslims are allowed, no other tourists are allowed.

One more interesting fact is there about this wall, though the wall lets say is about 100mts they pray only for 60mts, as they believe in those days when it was built it was built by poor people who did not had money to donate to build the temple, they said they will do their contribution from their hands. so even today that wall is little different looking than the rest. so they divided this wall into half for men and women on each side and pray there.

This is the story why it is sacred for jews and muslims,
and i need not say about the 3rd religion chritistians at all. it is the place where jesus was crucified and his dead body was burried. there is a church below the mountain from where he was brought to crucify too. Its tomb made of gold plating looks like disney land.

Thanks to Shoki for explaining me the story in so much detail,,, i would never forget him.

Mansoon trek in sharavathi valley 15-july-2011

After a long long research on web & failed plans , finally i decided on to this plan by seeing in the link sharavathi trials. Just when i was supposed to plan for their first mansoon trek there was some work at my home because of which i had to cancel the trek for that weekend, luckily i was cotinuously in touch with sampath who is the co-ordinator for that site he told the next trek would be on 16th July which incidently is on my birthday. I was so happy that atleast this year i spend most of my days in trekking and exploring new places..

with 3-4 days before the trek i shortlisted people who might come without any issues i started inviting one by one. First it was prakasha, he instantly said yes, and then uday Sachin chandru adarsha praveen everyone agreed. Later took the detailed plan from sampath & approx expenditure which he said around 2300, but went to 2700/-

The starting point of trek was from kargal 25km from sagar, but as the busses were full, I booked till sagar, and i heard that some other group is also going to join there itsef.

Friday night 9:03 at scheduled time the bus left majestic, and we took the bus at navrang. The climate at Bengluru was cold, cloudy. so we got packed ourselves properly to protect ourselves. as none of us were aware of mansoon trekking.

The Bus reached sagar at around 5.30 AM there as expected it was raining , So asked few local person about the bus, he said the first bus starts only at 7.30. After sometime the trek leader Ram reddy(a free lancer trekker)  who was sleeping in the bus stop itself as he came previous day completing augumbe trek. Then he called all other 2 groups who were in sagar itself then around 6am he went to ksrtc bus stand to verify the bus timings, luckily there was a bus standing which would leave at 6.30. so we all boarded the bus, all window seats were wet by rain, and thats where we started to get the mansoon in touch with us from there till end of trek, we were conrinuously we were in touch with rain water .
We reached kargal at 7.30 by that time there were few local arranged vehicles ready for pickup, as we were 7 of us, we got fitted in brand new tata sumo vehicle. the plan was to first take us to freshen up at muppane IB. so this place was some 20 km away from kargal from main road we took left and went inside for about 2km. Inside there we had 1 big lake kind of place which was very good place to just come and stay for 1 day, even the facilities are good enough.
We got freshenup soon and thought to start photo session, suddenly there was heavy rains started waited for long time to wait but still it didnt stop. so photos session got cancelled but luckily i had took few photos as soon as i get down from cab.
Then we had breakfast there meanwhile ram collected the amount 1500 from each of us as discussed in mail by sampath. we left to the base point.


Base point was the place from where we collected all our respective luggages to carry, like i carried some 2-3 kgs of jaggery, and some body took oil, rice etc.
So the trek started, it was called as golf course green, as the place was full green like lawn & few  trees, the best part was of the drizzling rain which had strted.
we went on till the top of the place & then it took about some 3-4 hours then we reached "basavana bayi" where we halted for having out lunch & meanwhile we saw the falls. It was horrible experience to see that falls, where the water force was so heavy that we almost took 5 min to just cross the flowing water to other side and go for dist of just 10 mts. every one was holding the branch of a tree and crossed. It was raining heavily that time.
So after we saw the falls we came back & had lunch, then we left the spot to rech our today destination. it was a place called Kulundur.
this is the place at the bottom mountains. and it is accesible by bus easily.
Here we stayed night in some small house, where there was no light falility, and there was heavy rain outside continusly.
as soon as we reached the house, we booked some plcae for us then myself adarsha & prakasha came to see the small temple which was on the main road. Incidently there was a boy whom we met and he started telling all about the place N the temple. it was real fun, I felt that we miss so many things in city, whereasthese  ppl who are here enjoy their life with nature, But that feeling holds good only for us, as he thinks the city life is far far better that forest life.  He knows the difficulty of the  forest life, how tough it is to survive when in rainy days.

As it was raining we stayed in that temple for about till 7 PM it was so dark that time, and rain didnt stop, so we had to run to the house and then we had dinner chat for some time then we slept.
we had nice sleep as we were tired with trekking.

Next day morning, i thought of taking bath in the flowing stream n the current  of that stream was so high even though it was a small stream flowing in between the "toota" i couldnt go to middle, just i stayed at one corner and took bath, then we all had breakfast and left.

It was cloudy day, thank god it didnt seem like raining.
We crossed one village then we reached the forest area again. from there i met a person venugopal who is a good athlete, he use to tell me to take care of my camera well because day before he had made his camera wet and it was not working, Thoug i took few oics from sachins camera n taken care, last he tok back and spoiled it. I had took many good pics in that all were gone.
then the trek went on venugopal was with me only supporting me whenever i wanted to transfer weight, because he needed photos and i was alone. he took my pics n i took his.
 trek started to become little more tough when we entered the thick jungle and passing through it. though there was a route we didnt had any clue where it will take us.
Around some 1 PM we came out of forest and saw there was a small village i was really shocked to hear that those villagers have to pass through the same route if they need to go to city.
The village was so beautifull, it was right in middle of the mountains thick jungles. awesome feeling.
but scary because they have to walk so long to go out & there is no other means of transportation also.

then we had lunch in betlween and the trek continued. trek became more and more tougher from here on as the route looked like "route not taken" the guide some times used to get confused himseelf he use to tell everyone to wait for ppl to come.
I was walking either fast at front or at last, because i dont wait for any one to come, and i had my camera with me, so thats enough, stop whereeven needed take pics and then just walk.
finally we reached the top of some mountain where we al halted, there was so much of coulds that the visibility was very less, took some pics, enjoyed a lot there. then we all left.

meanwhile there was a small story happening, there was a guy n girl came with us, the girl didnt had any luggage with her whereas i didnt knew who is carrying her luggage, as the guy was coveredwith raincoat and his front big bump & bag on his shoulder, i thought he was fat, later found that he was carrying 2 bags one front n other back. She was his girlfriend, she was from AP and he from bihar or somewhere,... then we all thought Kuch paane ko bahut kuch khona padta hai " :-)

moving on. trek passed on then all our group members came together, and told everyone to come fast and dont stop in between so that leaches will bite. dont stop frequently.....  then we had to stop at some plaes where there was a turn or no way to go ahead. finally it was around 3 or 4 PM when we finally saw a govt IB where i ran and thrown all my bgs and went to side to remove my shoes to see leach. it was just some 5 min when rain slowly started and sudden;y it became heavy that i thought may be rain was just waiting for us to reach destination.
Rain became so hevily that we couldnt even walk in that. meanwhile whn i took a round of that IB i saw there were blood stains, like krishna paada actually it was the girls legs, who didnt bother to remove the shoes, and they were severly bitten by leavhes.. my god. blood was simply flowing..

Then i told ram to find out the bus to leave he said at 4 pm there is bus, u can have lunch and go, but we thought we need to go badly, now itself so that we can catch jog falls also, But the bus which was suposed to come didnt came.
so we all waited in rain eating the things we broiugnt. Meanwhile i paid 1.5K to the tata sumo fees which we took on day 1 to reach base camp..
somehow we went to have lunch and ram told he will stop bus or us, i was just finished having lunch the bus came, so ran away whereas prakasha n adarsha carried their lunch with them to bus.
finally the trek was over, it was around 4 PM and 1 hr drive to kurinjal from where we get bus to sagar. many busses will come bus conductior said.
Venu gopal & krishna murthy & then the boy n girl whom i told also came with us. even they had bus around 9 PM night. I asked the driver how far is jog from kurinjal & sagar, it was exactly a triangle journey. like from kurinjar it is 5 km to jog, and 11 to sagar,

and many busses will be available from jog to sagar also, if we miss there is a bus from kurinjal itself at 7PM.
so I decided if we have luck we may get to see Jog, and convinced everyone, but Praveen did not believe that we will see jog and we might miss our plan finally convinced him and we continued the journey to jog in same bus/
the driver was so terrifying that we boys itself were scared the way driver was driving, but the local ppl knew that driver is driving normally they didnt feel a bit .. at one point he appliued brake when there was a car in front i cant forget that in my life. he car driver would have had heart in his mouth.
after we got down i saw how driver looks like, shocked, he was around 50 +, still driving like this.great man..

when we reached jog it was still bright and it was cloudy . we ran to there and we could see jog falls just in time, though we couldnt see it for long time & clearly we could see in between the passing clouds.
lot of ppl were staiding and it was raining too. took some snaps and left the jog.
when we came out there was no bus, we waited for long time we enquired a local vehicles they were asking lot of money which it didnt deserve. then finally a rajahamsa bus to sagar came we took it and left. charged some 30 or 60 rs per head.

When we reached there we had bath and then we planned to have non veg dinnner as i was starving to have heavy dinner, finally me prakasha and praven had non vg dinner @ some hotel. nice fish fry & chicken, rest had some veg food. but they had beer.

It was 10.30 when our VRL bus was suppose to come, he came some 5-10 min late i was nervous if we didnt get bus then what as it was raining everywhere. finally it came at 10.40 around, the bus ride was so good and the seats were awesome that we did not feel that we were in bus and reached blr in time @ 6AM..
that marked the end of our great journey of mansoon trek...

Lifeu Ishtene - Junior Devdasa Full Song

I like this song only because of the voice of ananya bhagat. :-) mainly the last time when she says "Ooo antiya "
Lifeu Ishtene - Junior Devdasa Full Song

ಮರಳಿ ಮಣ್ಣಿಗೆ

ಇದು ನಾನು ಓದಿದ ಕಾರಂತರ ಎರೆಡನೆಯ ಕಾದಂಬರಿ ಮೊದಲು ಜ್ಞಾನಪೀಠ ಪುರಸ್ಕೃತ  "ಮೂಕಜ್ಜಿಯ ಕನಸುಗಳು"

ಮೊದಮೊದಲಿಗೆ ನಾನು ದಿನಕ್ಕೆ ೫-೬ ಪುಟಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಿದ್ದ ನಾನು ಕಥೆಯು ತನ್ನ ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೆ ಏರಿದಾಗ ಸುಮಾರು ೬೦ ಪುಟಗಳನ್ನು ಒಂದೇ ದಿನಕ್ಕೆ ಓದಿದ್ದುಂಟು . ಒಟ್ಟು ಪುಟಗಳು 417

"ಮರಳಿ ಮಣ್ಣಿಗೆ" ಕಾರಂತರ ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಕಥೆಯಾದರು ಇಂದಿನ ಜಗತ್ತಿನ ವಾಸ್ತವ್ಯದ ಕಥೆಯೇ ಸರಿ . ಅದನ್ನು ಬರೆದುದು ಸುಮಾರು 1930 's ನಲ್ಲೆ ಇದ್ದರು ಅದು ಇಂದಿಗೂ ಕಾಣಲ್ಪಡುವ ಒಂದು ನೈಜ ಬದುಕು ಎಂದೆ ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ.

ಕಥೆಯು ಮಲೆನಾಡಿನ ಕಡಲತೀರದ ಜನರು ಅನುಭಿವಿಸುವ ಒಂದು ಸುಂದರ ಜೀವನದ ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ಬಣ್ಣಿಸುತ್ತಾ ಸಾಗುತ್ತದೆ ಅದರ ಜೊತೆಗೇ ಅಲ್ಲಿನ ಜನರು ನಡೆಸುವ ತಮ್ಮ ಜೀವನದೊಂದಿಗೆ ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ನಡೆಸುವ ಸಂಘರ್ಷವನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುತ್ತಾ ಸಾಗುತ್ತದೆ ಇದರ ಮಧ್ಯೆ ಅಲ್ಲಿನ ಒಬ್ಬ ವೈದಿಕ "ರಾಮ ಐತಾಳ" ರ ಮನೆಯ ಕಥೆಯ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುತ ಬರುತ್ತದೆ. ಮುಂದೆ ಕಥೆಯು ಐತಾಳರು ಆಗುವ ಎರೆಡು ಮದುವೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಮತ್ತು ಅವರ ಮನೆಯವರು ಪಡುವ ಸುಖ ದುಃಖಗಳು ಹೇಳುತ್ತಾ ಸಾಗಿದರೆ, ಇತ್ತ ಐತಾಳರ ಎರೆಡನೆಯ ಹೆಂಡತಿಯ ಮಗ ಲಚ್ಚನ ಕಥೆ ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ. ಅವನು ಕಂಡರೆ ಎಲ್ಲರು ಮುದ್ದು ಮಾಡುವವರೇ ಆಗಿರುತ್ತಾರೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಐತಾಳರ ಏಕೈಕ ಸಂತಾನ .
ಹೀಗೆ ಇರುವಾಗ ಎಲ್ಲರು ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಧಾರೆ ಎರೆದು ಅವನನ್ನು ಮಲೆನಾಡ ಕಷ್ಟದ ಜೀವನವನ್ನೇ ಕಾಣದ ಹಾಗೆ ಬೆಳೆಸುತ್ತಾರೆ. ತಮ್ಮ ಮಗ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದಿ ದೊಡ್ದವನಗಲಿ ಎಂದು ತಿಳಿದು ಪೇಟೆಗೆ ಓದಲು ಕಳುಹಿಸಿದರೆ ದುಷ್ಟರ ಸಹವಾಸದಿಂದ ಕೆಟ್ಟ ಹಾದಿಯನ್ನು ಹಿಡಿದರೆ ಮುಂದೆ ಅವನ ಮಗನಾಗಿ ರಾಮ ಹುಟ್ಟಿ ಬಂದು ಹೇಗೆ ತನ್ನ ತಂದೆಗೆ ತದ್ವಿರುದ್ದಿಯದ ಮತ್ತು ಸ್ವಾಭಿಮಾನದ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಲಚ್ಚ ಹೋದದ್ದೇ ಹೋದ ಅವನ ಹೆಂಡತಿಯ ನಾಗವೇಣಿ ಜೀವನವೆಲ್ಲ ಕಣ್ಣೇರಲ್ಲೇ ಕಳೆಯುತ್ತಾಳೆ, ಅವನ ಮಗನಿಗಂತೂ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆಯೂ ಅಂದರೆ ಏನೆಂದೇ ತಿಳಿದಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ಇದ್ದು ಅವನು ತನ್ನ ಬಿ.ಎ ಮದ್ರಾಸಿನಲ್ಲಿ ಮುಗಿಸಿ ಬಂದು ಬೆಂಗಳೂರಲ್ಲಿ ಹೋಟೆಲು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ ಕೊನೆಗೆ ಕೆಲಸ ಸಿಗದೇ ಬೊಂಬಾಯಿ ಗೆ ಕೂಡ ಕೆಲಸವನ್ನು ಅರೆಸಿ ಹೊರಡುತ್ತಾನೆ.
ಆದರೆ ಕೊನೆಗೆ ಅವನು ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟು ಮಣ್ಣಿನ ಮಗನಾಗಿ ಬಂದು ತನ್ನ ಊರಲ್ಲಿ ೧೫ ರುಪಾಯಿಗೆ ಸ್ಕೂಲ್ ಮೇಷ್ಟ್ರಿನ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತ ತನ್ನ ಗದ್ದೆಯನ್ನು ಸಂಸಾರವನ್ನು ಸಾಗಿಸುತ್ತಾನೆ ಅನ್ನುವುದು ಓದಲೇ ಬೇಕಾದ ಸಂಗತಿ.

ಈ ರಾಮನಿಗೆ ಕಡಲು ಎಂದರೆ ಏನೋ ಒಂದು ತರಹದ ಹುಚ್ಚು ,ನೋಡಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಮನೋಲ್ಲಾಸ ತರಿಸುತ್ತದೆ, ಊರಿಗೆ ಬಂದಾಗಲೆಲ್ಲ ಅಮ್ಮ ನಾಗಿ ಯನ್ನು ಕರೆದುಕೊಡು ಕಡಲ ಹತ್ತಿರ ಹೊಗೆ ಬಿಡುತ್ತಾನೆ, ರಾತ್ರಿ ಎಲ್ಲ ಕುಳಿತು ಏನು ಏನೋ ಮಾತಾಡುತ್ತಾರೆ ಇಬ್ಬರು. ಅವಳಿಗೆ ಒಂದು ತರಹದ ಆಶ್ಚರ್ಯ "ಇವನು ಕಡಲನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಆ ಬಯಲು ಊರಿನಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಬದುಕುತ್ತಾನೆ" ಎಂದು. ಏನೇ ಆಗಲಿ ರಾಮನ ಕಣ್ಣಿಂದ ಕಾಣುವ ಮಲೆನಾಡು ಮತ್ತು ಕಡಲಿಗೂ ಅವನಿಗೂ ಇರುವ ಸಂಬಂಧ ಬಣ್ಣಿಸಿರುವ ರೀತಿಗೆ ಕಾರಂತರಿಗೆ ನನ್ನ ಅನಂತ ನಮನ ..

ನನ್ನ ಮುಂದಿನ ಪಯಣವು ಕುವೆಂಪು ರವರ "ಮಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮದುಮಗಳು" ಎಂದು ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ, ಇದೆ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಬೇರೆ ಯಾವುದಾದರು ಓದಿ ಮತ್ತೆ ಇದನ್ನು ಒದೆ ತೀರುತ್ತೇನೆ.  :-)

Most confusing last working day mail i ever seen. Never dared to read it till end

Look at the way the mail starrts and in between you might ask "me kaun hu , kaha hu"... Because the mail has such an effect on readers..

Caution to readers: read at your own risk.... :-)

This mail is composed by a uncle looking crazy (unfortunately an uvce'ian) on friday 22/10/10
I can understand how happy he must have felt after stepping out of SISO...






least but not the last


Alas!! and atlast. It's been hell of a ride for three long years. I couldnt have written a long story short, so Am writing a short story long.

It all started on the great day of most of our batch mates' freshers life. Fresh out of college, embarking on a journey of life of a software professional. Should it become life of a boring software engineer or boring life of a software engineer, was upto the fate on the same date.

Life is mixed with mixture of all the known emotions. MOst of the things are remembered and more of more of it are often forgotten. But, this is life of multihued surroundings and multitudes of attitudes.

First things first. My first company for my first job, First (taxable)salary(technically speaking, along with the pay slip), first professional induction, training and first mini project.(ofcourse not first love in the comp, luckily to scanty quantity and meager quality and changing policies).
My first major ligament tears. First corporate tournaments. Humdrumns of completing most of the things on last days due to our procrastinating nature. Things work in the ways it has to be and not in the way we want it to be with difference of opinion. Often, with sweet things said in bitter ways, and bitter things sounding sweet sometimes, but this is life agian making it undulating with full of emotional emotions. Yes, ofcourse, there are highs and lows, but this is all natural and change is intrincsic part of it. There were days of joy, days of frustration, of somber mundane tasks, nightouts, team outings, meeting, breaks, incessant talks, chatterings, and yet who can forget the gossips and rumours among the truths. Technically discussions offhand and work at hand kept some busy hours really busy, but time was also made out for tasks other than those assigned. All in all, it's been mix of mixings of mixtures.

I would always remember my first company not just because of technical work, or more technically speaking the pay slips, but because of the bonding developed in this kind of developing atmostphere. Thanks to all you guys(gals, no offence, it was meant in neuter gender) for making it a comforting stay amidst not so comforting times, sometimes. And certainly siso rocks in some ways more than being normal-branding it sometimes, the unique one with more abnormalities and uncertainities amidst irregular regularities.

Thanks to all the guys who knowingly or unknowingly helped me or wanted to help me or atleast had thought of giving a helping hand. Thanks to all those of the office guys, without which , most of the things would have been difficult. Thanks to CA, DA, PA and those related to finance for supporting me financially and for sending regular parments to account even though with our erregular natre of work. Thans to all those whom I have interacted with personally, or professionally thro email or gmail for making it a more memorable experiences throughtout.

Last, but nevertheless least, thanks to all those and sorry for more of most of those, for bearning me by hearning me to my incessant talks where I would have literally tortured an enthusiastic spirit or would have devoured the last remanants of thinking capacity in some of the feeble minded creatures called homos(apiens). And, thanks for bearing all the glib talks with chitters and chatters, and those involving hints of sarcasm and tinge of ravisms.


I would also like to thank my Managers, and superiors, friends, team mates, other team mates, guys and gals, brothers and their sisters, all those who made these 3 and more years interesting for me. Thanks to those who provided me the opportunity for thriving in this place and to make the most out of it. I once again thank all for their generosity and patience shown towards me .
Sorry, taking names would make this a long list with rather long story with too many characters. . So for brevity and conciseness, I belong to CMC-team.
Thanks to all those office boys, admin guys, finance team, HR team and others.



To make this a more interesting one to read: here it goes. (convert, in the para for girl=guy and he= she. for those with difference of opinions)

well, if a girl is not interested, then she certainly isnt interested, if at all she is interested then she porbably will let know of the fact that she is interested.(guys, dont try this while team excercieses) The fact that she is interested is provided by the fact that she too is interested and that her interst in this kind of interest is interesting enough to get guys interest in this interest, and reap the interest that this interest provides in the form of the interest.(Going for snack, or coffee outside of office hours, ofcourse not dutch) However, its well evident that to arouse the interest of the girl, and make her interest get more interesting and turn that fact towards the guys interest so that both the interest matches the fact that both are interested in each others interests, something interesting should happen so that it becomes interesting to them to see the interest in each others interest.(give a complicated bug and put the interested parties involved in that) Well, its not compound interest, as we would have been made to assume now, but its just that its complicated interest, which is made even more complicated by more interesting facts revealed not very often in mundane manner, but with eloquent silence, spoken by eyes that could have met and matched only with the two parties involved.(Statutory Caution : dont break the news of marriage or enagagement in middle of bugs, or debugs)


Note: Please to all those and sorry for not so to please these those. Weekends are ending days of the week where people enjoy or relax, unwind or complete their circle of naps or meeting with the chaps. These need not be devoured in coming to the same old building often visited during the weekdays. S, have the weekends to themselves by not interrupting their privacy or plans or with unnecessay debugs or tests... Given such a scenario, would ask for freedom from fiefdom.

Thank you for being a patient reader reading rather impatiently.

Thanks to all the bigwigs for providing me the opportunity, and those being big but without wigs for making this a comfortable place for staying here all the time(including days and nites), and those with wigs, but not big for making it a lively and enthusiastic environ where ppl thrive and enjoy the niceties(and also coffee,teas) of(in) life


Havent got the signatures on most of the mentioned list. So, lets c if I could set the new record to get it within today and within this evening. 


With Regards,
XXXXXX


there is second mail

Sorry for all those, and to read this again,
Its just small info rather.

XXXX MALE id --- XXXXX.zombie@gmail.com --->Look at that mail-id. He is definetly a zombie
Unofficially given official id --- XXXXXX@rediffmail.com

Please do keep in E-touch, or G(mail)- touch.
Yes finally I managed to get most of the signature done within record time(less than half an hour)
Thanks again to all the GA,PA, DA, guys, HR, finance(not yet got the signature ),assets, admin(thankfully, they would be the last guys to sign, so sending this mail). And office guys(to take my pc later)

Thanks to one and all.

With Regards,
XXXXXX(name changed)






I just want to comment on one last line
"Yes finally I managed to get most of the signature done within record time(less than half an hour)"--->
It is very obvious that everyone would have read mail before you approach them for signature. and they dint want to waste much time in sending you out.. so you got your job done in record time boss..you are very innocent aa....

I hope thier team mates would be relieved after seeing his Final day mail...
I wish him "Get well soon"
ಇದೆಲ್ಲದರ ನಡುವೆ ನಮಗೆ ಮೂಡುವ ಪ್ರಶ್ನೆ "ಹೀಗೂ ಉಂಟೇ????"